Karaman’ın Ermenek İlçesinde Tarihi Hazine Bulundu
Karaman’ın Ermenek ilçesine bağlı İkizçınar köyünde, geçtiğimiz yıl ormanlık alanda mantar toplamak için giden emekli Adem Algül, köyün üst kısmındaki dağlık alanda bir amfora (antik testi) içerisinde toplamda 247 adet gümüş sikke buldu. Bu değerli buluntuları keşfettikten sonra, hemen bir yakınının aracıyla Ankara’ya giderek Anadolu Medeniyetleri Müzesi Müdürlüğü’ne teslim etti.
155 BİN TL KIYMET TAKDİRİ ÖDÜLÜ
Taşınır Kültür Varlıkları Müze Müdürlüğü tarafından yapılan incelemeler sonucunda, sikkeler envanterlik eser olarak değerlendirilip, kültürel varlık olarak “Müze Envanter Defteri”ne kaydedildi. Bu sikkelerin, milattan önce 5. ve 6. yüzyıllara ait olduğu ve o dönemde hüküm sürmüş 20 ayrı devlete ait olduğu belirlendi. Sikkeleri teslim eden Adem Algül’e, 155 bin 350 lira “kıymet takdiri” olarak ödeme yapılmasına karar verildi.
ÖDÜLÜ AZ BULDU, DAVA AÇTI
Algül, kendisine verilen ödülü yetersiz buldu ve Ankara İdare Mahkemesi’ne başvurdu. Mahkeme, sikkelerin kıymet değerinin belirlenmesi için bilirkişiden rapor talep etti.
“FİYAT TESPİTİ YAPMAMIZ İMKANSIZDIR”
Bilirkişi tarafından hazırlanan raporda, gümüş sikkelerin kıymet takdiri konusunda bir Arkeoloji ve Sanat Tarihi uzmanı olarak fiyat tespiti yapmanın imkansız olduğu ifade edildi. Raporda, “Bizler için 1 gümüş sikkenin değeri, ufak bir seramik parçasıyla eşdeğerdir. Fiyatı yoktur. Bu eserler, yasadışı yollarla yurtdışına kaçırılan eserlerden bağımsız olarak değerlendirilmelidir.” denildi. Ayrıca, müzelerimizin bu tür eserleri teslim eden kişilere belirli bir ‘teşekkür bedeli’ ödemekte olduğu belirtildi. Bu eserlerin toplam ağırlığının 2976,79 gram olduğu ve gümüşün bugünkü piyasa değerinin 117 bin 106 lira olarak belirlendiği ifade edildi.
“SİKKELERİ MANTAR TOPLAMAYA GİTTİĞİMDE BULDUM”
Adem Algül, sikkeleri bulma hikayesini şöyle anlattı: “Ormanlık alanda mantar toplarken, etrafa bakınırken bir siyahlık gördüm ve bu nesnenin mantara benzediğini düşündüm. Elimi uzattığımda bronz bir madeni parça olduğunu fark ettim. Daha sonra çıkardığımda, bulduğum amforanın içinin tarihi gümüş sikkelerle dolu olduğunu gördüm. Hemen evime döndüm ve bir yakınımın aracıyla Ankara Anadolu Medeniyetleri Müzesi’ne gidip sikkeleri teslim ettim. Devletime yakışır diye düşündüm. Devletim bana çok şey verdi. İki çocuğumu okuttu, beni yatılı okulda okuttu. 19 yaşımda devlet memuru oldum. O an devlete borcumun çok olduğunu hissettim. ‘Bu benim memleketim, vatanım, milletim’ diyerek bu duygularla teslim ettim ama devletin bana verdiği ödül oldukça cüziydi.”
“GERÇEK DEĞERİ VERİLSİN”
Algül, bulduğu sikkelere bilirkişi tarafından sanki üç kilo hurda gümüş parası gibi bir değer biçildiğini belirterek, “Bu duruma bir vatandaş olarak üzülmemek elde değil. Bu tür eserlerin devletimize ve müzelerimize kazandırılması benim açımdan çok önemli. Tüm vatandaşlarıma da aynısını tavsiye ederim. Devletimiz kazansın, eserlerimiz devletimizde sergilensin. Yurt dışına gidip bir başkasının malı olmasın. Bu toprakların malı, bu topraklarda kalsın. Bütün isteğim budur. Mahkeme sürecinde bilirkişinin hazırladığı rapor, oldukça gerçek dışı. ‘Tarihi değer biçemiyorum’ diyor. Sadece hammadde fiyatı üzerinden bir değer takdir ediliyor. Bu benim açımdan kabul edilemez çünkü bu eser çok özel ve önemli. Yurt dışındaki fiyatları da ortada. Elbette yurt dışı fiyatı istemiyorum ama bu özel esere hakkıyla bir değer biçilmesini istiyorum. Başka bir isteğim yok.”
Algül, daha önce 153 bin 600 lira değer biçildiğini, itiraz ettiklerini ve ikinci bilirkişinin bu değeri 153 bin liraya indirdiğini söyledi. İdari mahkemeye başvurduklarını ve avukatının süreci takip ettiğini belirtti. “Ankara 23. İdari Mahkemesi, üniversiteden bilirkişi talep etti. Ancak üniversite hocası yine sadece hammadde fiyatına göre değer biçmiş. ‘Tarihi değer belirleyemeyiz’ denilmiş. Benim talebim, eserin değerine uygun bir ödemenin tarafıma yapılmasıdır, çünkü bu bir ödül. Hiç kimse, bu eseri benim gibi düşünmeden devlete teslim etmezdi. Ben devletimi seviyorum. Bu vatan bizim, bu topraklar bizim. Bu topraklardaki eserler de bizim. Bu nedenle eserin, özellikle başkent müzesinde sergilenmesini canı gönülden istediğim için oraya bilinçli bir şekilde gittim ve teslim ettim. Yolda giderken risk almış oldum ama beklemeden, hiç zaman kaybetmeden bulduğum gibi yola çıktım. Anadolu Medeniyetleri Müzesi’ni çok sevdiğim için oraya teslim ettim. Başkent müzemiz olduğu için herkesin görmesini, seyretmesini istedim. Belki müzemizin gelişmesine küçük de olsa bir katkım olur diye düşündüm, çünkü orası benim başkentim.”
Kaynak: İhlas Haber Ajansı (İHA)
