6 Şubat depremlerinin yaraları sarılmaya devam ediyor…
Bu kapsamda, Hatay’da oturdukları binanın yıkılması sonrası Şeyda-Abdurrahman Civan çifti yaşamını yitirirken, tek çocukları 5 yaşındaki Eymen Civan ise yaklaşık 105 saat sonra yaralı olarak enkazadan çıkarıldı.
İKİ BACAĞI DA AMPUTE EDİLDİ
Hatay ve Adana’daki hastanelerde gördüğü tedavinin ardından ambulans uçakla Ankara Üniversitesi Cebeci Çocuk Hastanesi’ne sevk edilen Eymen, yoğun bakımda tedaviye alındı.
İki bacağı da diz altında ampute edilen Eymen, tedaviyle sağlığına kavuştu.
Hatay’dan Ankara’ya taşınan dedesi Hüseyin Civan ve babaannesi Nilüfer Civan’ın bakımını üstlendiği Eymen’e, geçen yıl mayıs ayında protez uygulaması yapıldı.
TEKRARDAN HAYATA TUTUNDU
Eymen’in önce bir ayağına sonra da diğerine protezleri takıldı.
Protezleri ile yeniden hayata bağlanan Eymen, tekrardan ayağa kalkıp yürümeye ve hastane bahçesinde koşup top oynamaya başladı.
“OĞLUMU ENKAZDAN ÇIKARTIP TOPRAĞA VERDİM”
Dedesi Hüseyin Civan, yaşananlara ilişkin şöyle konuştu:
Depremin 5’inci günü annesini enkazdan çıkartıp toprağa verdim, 7’nci günü ise oğlumu enkazdan çıkartıp toprağa verdim. Onları defnettikten sonra ilk otobüsle 15 Şubat’ta Ankara’ya geldim. O gün bugün buradayım. 6,5-7 ay torunum bu hastanede tedavi gördü. Önce yoğun bakım sonra servise alındı. Ardından 3,5 ay fizik tedavide kaldık. Eymen’e ilk protez 15 Mayıs 2023’te takıldı.
İlk adımını attırmak için çok uğraştık. Çünkü Eymen başta hiç istemedi. Ancak o 3,5 aylık süreçte biraz biraz derken bizlerle birlikte yavaş yavaş yürümesini sağladık. Sonra büyümesine bağlı protezleri değişti, bu 2’nci protezi.
“18-20 YAŞINA KADAR DEVAM EDECEK BİR SÜREÇ BU”
İlk protezinde zaten bacakları gelişmemişti. Onu o zaman takmışlardı. Şimdi bacakları geliştikçe, kilo aldıkça protezleri de değişiyor. Doktorlar ‘bacağın gelişimine göre 6 ayda, 1 senede değişebilir’ diyor protezin değişimine ilişkin. 18-20 yaşına kadar devam edecek süreç bu.
Ondan sonra silikonlu, daha gelişmiş protezleri takılacak. Onun yüzünün yeniden gülmesi bizi çok mutlu ediyor. Zamanla çok daha iyi olacağını düşünüyoruz.
“4 GÜN UMUTLA BEKLEDİM”
Hüseyin Civan, Eymen’e annesi ve babasının vefat ettiğini uzman psikologlar eşliğinden söylediklerini ifade ederek belirterek şöyle dedi:
Bazen bacaklarını soruyor. Biz de anlatıyoruz depremde böyle bir şeyin yaşandığını. Deprem anına ilişkin bize ‘o zaman soğukta kalmıştım, etrafım buz tutmuştu’ diyor, ‘kepçeler buzları kırdı, beni öyle çıkardı amcalar’ diyor.
Eşimle ben o enkazın önünde 4 gün umutla bekledim. Ama oğlum ve gelinim için bu olmadı, oradan çıkamadılar. Ama çok şükür Eymen’im çıktı. Bir dede olarak, bir baba olarak yıkılmamam gerektiğini düşündüm. Acımı içime gömdüm. Bir dede bir baba olarak ayakta durmaya mecburum.
Öte yandan, Eymen ise kendisini çok enerjik hissettiğini belirterek “Parka gitmeyi çok seviyorum. Koşabiliyorum en hızlıda. Beşiktaş’ın maçına gitmeyi çok istiyorum. Şampiyon Beşiktaş” ifadesinde bulundu.
“2 HAFTA KADAR BİLİNCİ KAPALIYDI”
Eymen’in tedavi sürecine ilişkin konuşan Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Cebeci Araştırma ve Uygulama Hastanesi Başhekimi Prof. Dr. Tanıl Kendirli, şu sözleri sarf etti:
Sevgili Eymen’in bacaklarını korumak istedik ancak 12 gün beklememize rağmen bacaklarında iyileşme olmayınca her iki bacağını da dizinin altından olacak şekilde ampute edilmesi gerekti.
Bu süreçte Eymen’in yaklaşık 2 hafta kadar bilinci kapalıydı. Ampütasyon işlemi sonrasında bilinci açılmıştı ve sonrasında ciddi bir sorun yaşamadı. Böbrek yetmezliği gelişmedi. Diyaliz uygulaması gerekmedi ve rehabilitasyon süreci başladı sonrasında. Fizik tedavi bölümünde 2 bacağına da protez takıldı ve sonrasında da uyumu çok iyiydi.
“OLDUKÇA İYİ VE NORMAL BİR ÇOCUK”
Fizik tedavi süreci ve sonrası da oldukça iyi geçti. Şu anda hem fizik tedavisi devam ediyor hem de hastanemizin ana okulunda eğitimine devam ediyor. Eymen’in bütün protezi, bakımları Türkiye şartlarında, Türkiye’de üretilen protezlerle yapılıyor ve şu anda çok fonksiyonel.
Benim gördüğüm Eymen de şu anda hem fiziksel olarak hem bilinçsel olarak oldukça iyi ve normal bir çocuk gibi hayatını sürdürüyor. Bu da bizler için çok mutluluk verici bir durum.